นิยามความหมายของคำว่าพี่เลี้ยงเด็ก

พี่เลี้ยงเด็กในภาษาอังกฤษใช้ว่า  Babysitting คือ การทำการดูแลเด็กเป็นการชั่วคราวแทนบิดามารดาของเด็ก งานพี่เลี้ยงเด็ก ปกติจะเป็นงานของพวกวัยรุ่นที่ต้องการหารายได้เป็นลำไพ่พิเศษ

พวกพี่เลี้ยงเด็กจะมีอายุอายุแตกต่างกันไป แต่ในประเทศที่เจริญแล้วอย่างเช่นที่สหรัฐอเมริกาจะมีอายุระหว่าง 14-19 ปี  และก็เป็นเรื่องธรรมดาสำหรับนักศึกษาที่อยู่ในวัย 20 ปีจะมาเป็นพี่เลี้ยงเด็กเพื่อหารายได้พิเศษ  ประเภทของงานพี่เลี้ยงเด็กประกอบด้วย คอยดูแลเด็กในตอนหลับ  เล่นเกมส์ด้วย ทำอาหารเลี้ยง สอนเด็กให้อ่านหนังสือ และแม้แต่สอนให้เด็กขับรถ(เมื่อเด็กอายุในเกณฑ์ที่จะขับรถได้)  ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับว่าจะตกลงกันอย่างไรกับพ่อแม่ของเด็ก

คำในภาษาอังกฤษว่า “ bay-sit” (มาจากศัทท์ว่า  bay + sit ) ปรากฏเป็นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1937 และคำสั้นๆว่า “sitter” เป็นศัพท์ที่ปรากฏเป็นครั้งแรกเมื่อปี ค.ศ. 1943 การใช้คำว่า “sit” เป็นคำย่อของ “to baby-sit” มีมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1800  ศัพท์นี้อาจจะมีกำเนิดมาจากการกระทำของผู้ดูแลที่นำเด็กไปไว้ในห้องหนึ่ง ในขณะที่พ่อแม่ของเด็กกำลังรื่นเริงหรือทำงานอยู่ในอีกห้องหนึ่ง

หลายคนเชื่อว่า คำว่า  baby-sit หรือ baby-sitting มาจากกิริยาอาการพวกสัตว์กกไข่โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกนกที่นั่งอยู่บนไข่หรือกกไข่ให้เป็นตัว

ในบางประเทศ หลายองค์การได้จัดสอนหลักสูตรพี่เลี้ยงเด็กโดยส่วนใหญ่เน้นที่ความปลอดภัยของเด็กและการอนุบาลเด็กทารกและเด็กเล็ก

.

ประเทศต่างๆใช้นิยามแตกต่างกัน

ในภาษาอังกฤษแบบของประเทศอังกฤษ ศัพท์นี้หมายถึงการดูแลเด็กเป็นเวลาไม่กี่ชั่วโมงอย่างไม่เป็นทางการและโดยเฉพาะอย่างยิ่งในตอนเย็นที่เด็กหลับอยู่เกือบตลอดเวลา ในภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน ศัพท์นี้หมายถึงการดูแลเด็กทั้งวันหรือเกือบทั้งวัน ซึ่งการกนะทำแบบนี้ใช้ในภาษาอังกฤษแบบประเทศอังกฤษว่า  childminding

ในสหรัฐอเมริกา ศัพท์นี้บางครั้งใช้เมื่อมารดาหรือบิดาคนใดคนหนึ่งของเด็กอยู่บ้านส่วนอีกคนหนึ่งซึ่งโดยกติจะอยู่บ้านแต่มีอันต้องออกจากบ้านไป

ในประเทศอินเดีย คำว่า babysitter หรือ nanny เรียกกันในภาษาถิ่นว่า  ayah หรือ aya อันหมายถึงลูกจ้างที่ทำสัญญากันในระยะยาวให้มาดูแลเด็กไม่ว่าพ่อแม่ของเด็กจะอยู่บ้านหรือไม่อยู่บ้านก็ตาม